 Frederik
Willem de Klerk werd geboren op 18 maart 1936 en was president van Zuid-Afrika
van september 1989 tot mei 1997.
Tevens was hij de aanvoerder van de Nationale Partij van februari 1989 tot
september 1997.
De Klerk staat bekend als de man die Apartheid afschafte, en
Zuid-Afrika tot een democratie omvormde waarbij de zwarte meerderheid van het
land stemrecht kreeg. Hij werd geboren in Johannesburg als de zoon van
ex-senator Jan de Klerk en neef van J.G. Strijdom, de premier van het land
tussen 1954 en 1958.
"F.W." (zoals hij vaak wordt genoemd) werd voor het eerst als parlementslid
gekozen in 1969 als lid voor de stad Vereeniging, en kwam in 1978 in het
kabinet. Hij werd de aanvoerder van de Nationale Partij in de provincie
Transvaal in 1982. Na een lange politieke carrière met erg conservatieve
reputatie plaatste hij zichzelf aan het hoofd van de verlichte stroming in de
regeringspartij, en leidde een succesvolle coup tegen de toenmalig president
Botha.
Op 2 februari 1990 verwijderde de Klerk de dertig jaar oude ban op de ANC (African
National Congress) , hetgeen het begin was voor onderhandelingen die tot het
einde van apartheid en blanke minderheidsregime leidden. Op 10 februari van
datzelfde jaar liet de Klerk weten dat
Nelson Mandela de volgende dag zou worden vrijgelaten.
De Klerk en Mandela kregen samen de Nobelprijs voor de Vrede in 1983
voor het werk dat ze gedaan hadden om het apartheidsregime tot beëindiging te
brengen, en de basis te leggen voor een nieuw democratisch Zuid-Afrika.
Na de niet-raciale verkiezingen van april 1994 werd de Klerk vice-president in
Nelson Mandela's regering, maar trad uit de politiek in 1997. |
|
|
|
