LAND VAN HERKOMST : Kroatië

GESCHIEDENIS
De Dalmatische Hond, Dalmatiër of Dalmatiner heeft een lange geschiedenis vol geheimzinnigheid en onduidelijkheden. Het ras is oud, maar niemand kan zeggen hoe het is ontstaan of waarom. Vanwege hun opvallend gevlekte vachten zijn ze gemakkelijk te herkennen op oude schilderijen en andere kunstwerken uit Europa, Azië en Afrika. Volgens sommigen zou de eerste gedocumenteerde verschijning in de moderne tijd in Dalmatië (in het vroegere Joegoslavië) hebben plaatsgevonden. De rasnaam wordt ook op verschillende andere manieren verklaard. Dalmatiners hebben door de eeuwen heen allerlei rollen vervuld. Ze trokken met zigeuners mee, als waak- en gezelschapshond. In tijden van oorlog liepen ze wacht; in vredestijd waren ze herdershond, veedrijver, ongedierteverdelger en retriever. Ook hebben ze in circussen en theaters gewerkt. Maar ze zijn waarschijnlijk het bekendst als begeleider en bewaker van koetsen. Wat daar precies de betekenis van was, is niet bekend. Misschien moesten ze de weg vrij maken voor de koetsen, de mensen en hun eigendommen beschermen. Of waren ze alleen maar statusverhogend voor de reizenden? Feit is, in Engeland waren ze bekend vanaf het begin van de 18de eeuw.  In de 19de eeuw werd dit ras door de brandweer gebruikt, omdat ze zo goed met paarden om konden gaan.  Tegenwoordig zijn Dalmatiners gezelschapshond en showhond. Ze vallen meteen op door hun aparte vacht. Goed opgevoede honden zijn kalm, fit en erg trouw ten opzichte van 'hun' mensen.

IDEALE RASKENMERKEN
Schofthoogte: reuen 51 tot 61 cm, teven 54 tot 59 cm. Het gewicht bedraagt 23 tot 25 kg.  Uiterlijk: sterk, droog lichaam; vloeiend, stuwend gangwerk. Vacht : kort, dik, hard en glanzend. Kleur : wit met goed afgetekende, ronde, zwarte of leverkleurige vlekken die ongeveer 2 tot 3 cm in doorsnee zijn. Het mooiste is wanneer de vlekken niet in mekaar overlopen.  Op de benen en de staart zijn kleinere vlekjes afgetekend. Hoofd: vlakke schedel met lange, evenwijdig verlopende snuit; middelgrote, ronde, donkerbruine (bij zwarte vlekken) of barnsteenkleurige ogen (bij leverkleurige vlekken); vrij brede, hoog aangezette knoporen. Staart: lang, puntig toelopend, iets omhoog gebogen gedragen.
VACHT : kort stokhaar; m.a.a. 3 à 6 cm lange, stevige haren met of zonder ondervacht.  VERHARING : blokverharing.  DAGELIJKSE BEHANDELING : met een grove kam en borstel de losse haren verwijderen.  GROTE BEHANDELING : wanneer de vacht verhaart, ziet men tegen de tijd dat de hond gaat verharen kleine pluisjes wol uitsteken. Dat is het teken dat de hond echt aan het verharen is. De loszittende ondervacht kan men met een herdersharkje verwijderen. Kijken of er vuil in de ogen zit en reinigen. Oren reinigen. Nagels knippen indien nodig.  VOOR- EN NADELEN VAN DE HOND : vraagt weinig onderhoud, maar wel veel losse haren in huis.
AARD : er zijn minstens 101 goede redenen om een Dalmatische Hond in huis te halen.  Hij is een gezellig en volgzaam huisdier, hoewel zijn kracht en uithoudingsvermogen voor sommige eigenaars te veel kan blijken.  Hij is toegewijd en trouw en wil graag behagen.  Het is de absolute verpersoonlijking van de beste vriend van de mens !  Hij is vrolijk, waaks, oplettend, lief voor kinderen en heeft een gelijkmatig temperament.
ACTIVITEIT : De Dalmatische Hond heeft zeer veel beweging nodig. Het liefste rent dit ras achter paarden aan tijdens het uitrijden. Zijn liefde voor paarden heeft hij nog niet verloren. Als alternatief voldoet de fiets uitstekend en worden lange (bos/strand)wandelingen op prijs gesteld. G&G cursussen, Behendigheid en Flyball zijn activiteiten waar Dalmatische Honden graag met hun baas aan deelnemen. Schaf dit ras niet aan wanneer u hem niet voldoende lichaamsbeweging kunt geven.
BIJZONDERHEDEN : het is erg moeilijk goede tentoonstellingsexemplaren te fokken. Dalmatiërs worden wit geboren en krijgen in de loop van tijd hun tekeningen. Sommige puppy’s worden doof. Het is aan te raden om uw puppy alleen bij een betrouwbare fokker te kopen.