 Deze
kikker wordt ook wel de 'harkelijnkikker' genoemd, maar de
Latijnse naam verwijst naar het donkere kruis op zijn hoofd,
schouders en rug. Zijn giftige huid varieert van geel tot
olijfkleurig. Zoals bij veel kikkers het geval is zijn mannetjes
ook hier iets kleiner dan de vrouwelijke exemplaren.
Deze kikker leeft in de regenwouden van Venezuela. Zij brengen de
nacht door in het lage struikgewas en tijdens de dag zijn ze te
vinden aan waterstromen. Deze kikker heeft slechts één vijand :
een slang die resistent is voor hun giftige huid. Ze leggen hun
eitjes in het droge seizoen, omdat er dan minder kans is dat die
door de regen en het water wegspoelen. Mannetjes blijven tijdens
de paarperiode tot 19 dagen bij de vrouwtjes, die vervolgens zo'n
270 eitjes leggen in drie dagen tijd. Deze kikker werd het laatst
in het wild aangetroffen in het jaar 1982, terwijl hij ooit zo
talrijk was dat wetenschappers ze met honderden konden waarnemen. |
|
|
|
|
|
|
