Ongeveer 1600 jaar na Christus

Aantrekkingskracht was een mysterie totdat de Engelse arts William Gilbert zijn experimenten startte. Hij beschreef de resultaten in 1600. Zijn boek over de magneet was de eerste stap in de richting van de moderne elektromagnetische theorie en bevatte vele waarnemingen over de aantrekkingskracht van de aarde. Gilbert stelde vast dat kompasnaalden naar het noorden wijzen omdat de aarde een gigantische magneet is waarvan de zuid- en noordpool ongeveer overeenkomen met de geografische zuid- en noordpool. In een eeuw die het zonder Newtons zwaartekrachttheorie moest stellen, was Gilbert niet de enige wetenschapper die dacht dat het gehele universum bijeen werd gehouden door magnetische aantrekkingskracht.